Hipoglikemia ma wiele przyczyn i objawia się również na wiele sposobów. Do jej najczęstszych objawów należą:
- drżenie rąk,
- pocenie się,
- mrowienie wokół ust,
- kołatanie serca,
- „wilczy głód”,
- zaburzenia koncentracji,
- niewyraźne widzenie,
- osłabienie.
Pacjent może doświadczyć wszystkich albo jedynie kilku objawów i poradzić sobie z atakiem spadku cukru sam, ale może też czuć się na tyle źle, że nie będzie w stanie dojść do siebie bez pomocy osób trzecich.
Z relacji pacjentów wiem, że hipoglikemia pod każdą postacią jest traumatycznym doświadczeniem.
Hipoglikemia – co to właściwie jest?
O hipoglikemii mówimy wtedy, gdy poziom cukru (glikemii), czyli poziom glukozy we krwi, spada poniżej pewnych wartości uznawanych za normę. Możemy wyróżnić 3 stopnie hipoglikemii:
• gdy stężenie glukozy we krwi wynosi ⩽ 70 mg/dl – uwaga: pacjent może nie doświadczać żadnych objawów,
• gdy stężenie glukozy spada jeszcze bardziej, tj. przy hipoglikemii klinicznej osiąga ono wartość <54 mg/dl – wówczas pacjent doświadcza kilku lub wszystkich objawów,
• hipoglikemia o ciężkiej postaci – w tym przypadku nie ma stałych wartości, które na taką hipoglikemię wskazują. Wówczas pacjent czuje się już bardzo źle i wymaga pomocy medycznej.
Hipoglikemia może występować:
- u osób „hipotetycznie zdrowych”,
- w insulinooporności,
- w stanie przedcukrzycowym,
- w cukrzycy typu 2,
- w cukrzycy typu 1,
- w niektórych zaburzeniach endokrynologicznych,
- w niektórych chorobach trzustki.
Jak pomóc osobie z hipoglikemią?
Osoby z umiarkowanym spadkiem glikemii zazwyczaj nie wymagają pomocy medycznej i na szczęście takich przypadków jest najwięcej. Im głębsza jest hipoglikemia, tym dłużej trwa powrót do siebie, a dotknięta nią osoba może wymagać pomocy osób trzecich.
To, co na pewno możemy zrobić, gdy mierzymy się z objawami hipoglikemii to:
- wypić słodki napój – jest to najprostszy i najszybszy sposób na uzupełnienie cukrów prostych w organizmie, a następnie:
zjeść posiłek zawierający węglowodany złożone, np. chleb żytni z jajkiem i wędliną.
Jeśli podejrzewamy u siebie hipoglikemię
Najważniejsze jest udanie się do lekarza po skierowanie na badanie krzywej glukozowo-insulinowej. Polega ono na dokładnym pomiarze glukozy i insuliny w odstępach czasowych 0-1-2 godziny po wypiciu roztworu 75g glukozy.
Pod żadnym pozorem nie interpretujemy wyników badań sami! Wykonane badania należy skonsultować z lekarzem diabetologiem, który na podstawie wyników i wywiadu lekarskiego postawi prawidłową diagnozę lub zleci dalszą diagnostykę.
Osoby z cukrzycą nie powinny robić krzywej cukrowej, gdyż zwykle korzystają one z glukometru i na nim widać, czy pojawiają się u nich spadki cukru, czy nie.
Tak jak już pisałam, hipoglikemia może mieć różne przyczyny i z tego powodu może utrudniać diagnozę, jednak nie należy się jej bać. Najważniejsze, to być czujnym na niepokojące sygnały i odpowiednio się zdiagnozować, aby wiedzieć, jak z nią postępować.
Życzę dużo zdrowia,
Doktor Lu
