Tężyczka utajona

W gabinetach endokrynologicznych jednym z problemów terapeutycznych, z którymi zgłaszają się pacjenci, jest tężyczka utajona. Jest to zjawisko często spotykane, ale tak samo często nierozpoznawane. Tutaj głównym problemem jest nadpobudliwość układu nerwowo-mięśniowego i właśnie najczulszym badaniem do diagnostyki jest badanie elektromiograficzne, czyli próba tężyczkowa.

Pacjenci zgłaszający się do endokrynologa byli zazwyczaj konsultowani przez licznych specjalistów i mieli wykonaną:

• próbę tężyczkową (która wyszła pozytywnie),
• badania krwi,

i są kierowani do Poradni Endokrynologicznej celem dalszego leczenia.

Czym jest tężyczka utajona?

Tężyczka nie jest rozpoznaniem choroby, jest to objaw. Dodam, że ten objaw jest na tyle popularny, że często spotykamy się z rozpoznaniem tężyczki jako choroby. Tężyczka jest to objaw, który polega na występowaniu:

• mrowienia,
• drętwienia (zwanych parastezjami),
• niekontrolowanych skurczach mięśni,
• objawów niespecyficznych, m.in.:

#bezsenność
#męczliwość
#kołatań serca
#zmęczenia
#rozdrażnienia
#zaburzeń koncentracji
#zaburzeń pamięci
#zasłabnięcia.

Skąd te objawy?

Te objawy wynikają ze wzmożonej pobudliwości nerwowo-mięśniowej, czyli można powiedzieć, że dany układ nerwowy jest nadreaktywny i tak się zachowuje. Dodam, że nie ma charakterystycznych objawów świadczących o tężyczce utajonej.

U kogo występuje tężyczka?

Z tym problemem najczęściej zgłaszają się ludzie młodzi, najczęściej młode kobiety. Zgłaszają one wiele rożnych objawów i szukają pomocy u licznych specjalistów. Podaje się, że tężyczka utajona częściej występuje u pacjentów z zaburzeniami emocjonalnymi.

Diagnostyka przy podejrzeniu tężyczki utajonej.

Ważnym elementem są:

1.Wywiad z pacjentem, tu szczególną uwagę należy zwrócić na okoliczności występowania objawów, ich nasilenie, jakie części ciała obejmują, czy nawracają, w jakich okolicznościach się pojawiają oraz zadać pytanie o zażywane leki (niektóre z leków wypłukują wapń, potas, magnez z organizmu)

2. Badania krwi:

• wapń,
• magnez,
• potas,
• witamina D,
• witamina B12,
• parathormon,
• TSH,
• inne badania oceniające układ hormonalny, te wykonujemy po zebraniu wywiadu i badaniu pacjenta.

Dlaczego badania wapnia, magnezu i innych mikroelementów są najczęściej prawidłowe, a pacjent ma objawy tężyczki utajonej? Pamiętajmy, że normy dla pierwiastków są szerokie. Jeśli pacjent ma objawy tężyczkowe i przy tym ma prawidłowe stężenia mikroelementów, to z klinicznego punktu widzenia, te stężenia tych pierwiastków są dla niego zbyt niskie i z tego faktu wynikają objawy. Potwierdza to stara maksyma lekarska „leczymy pacjenta,a badania są pomocnicze”. Dlatego przy rozpoznaniu tężyczki utajonej należy zalecić leczenie i ocenić jak się pacjent na niej czuje w korelacji z badaniami krwi.

Leczenie.

Obejmuje dietę, leki i ewentualną opiekę psychologiczną.

Dieta:

• spożywanie produktów bogatych w wapń (nabiał, ryby, jaja, warzywa: brokuły, szpinak, fasola i inne),
• unikanie produktów zawierających fosforany, uwagi na fakt, że fosforany wiążą wapń (konserwy, coca-cola, suche wędliny, żywność przetworzona)

Leki:

• wapń,
• magnez,
• witamina D oraz
• do rozważenia potas, witaminy z grupy B i leki zmniejszające napięcie układu nerwowego, np. melisa, lawenda, aszwaganda.

Wykazano, że opieka psychologiczna jest bardzo pomocna przy zapobieganiu nawrotom tężyczki utajonej.

Jak widzicie diagnostyka tej choroby jest podstępna, ponieważ pacjent zgłasza wiele niespecyficznych i nieukładających się w całość objawów. Dlatego powinniśmy o niej szeroko mówić i jeśli zgłasza się ,,pacjent niespecyficzny” myśleć o skierowaniu go na wykonanie próby tężyczkowej.

Pozdrawiam Was cieplutko,
Dr Lu.

Bądź na bieżąco!

@okiem_doktor_luizy

FB/okiemdoktorluizy/